Zuid-Afrika en het einde van de reis...

We zitten in een Airbus 330 en maken vaart om op te stijgen. Mike en ik kijken elkaar aan, want dit is ons officiële afscheid van Afrika. Nog maar enkele dagen te gaan in Dubai en we zullen dan toch echt thuiskomen.. Hij vind het moeilijk om weg te gaan en de geweldige tijd achter ons te laten. Afrika heeft zijn hart gestolen en dat geld ook voor mij, maar ik heb er minder moeite mee om naar huis te gaan. Ik ben klaar om weer thuis te komen. Het vliegtuig gaat de lucht in en we genieten nog een keer van het uitzicht over Kaapstad. Beiden op onze eigen manier nemen we afscheid, voordat de wolken ons zicht blokkeren en we alleen nog mentaal in contact staan met dat wat er in dit continent, kilometers onder ons, heeft afgespeeld..

Vier weken geleden begon het avontuur met mijn ouders. De tranen stroomden al over mijn wangen voordat ze goed en wel door de gate waren gekomen, want toen pas besefte ik eigenlijk hoeveel ik ze had gemist. Onze tijd samen is binnen no-time voorbij gevlogen. Nog nooit ging de tijd zó snel. Niet alleen heb je natuurlijk ongelooflijk veel te bespreken, we hebben ook immens veel ondernomen en meegemaakt.

De eerste dag reden we meteen een lekke band met onze Ford Figo door de dikke mist en potholes onderweg naar Coffee Bay. Na het repareren van de band maakten we een 2-daagse wandeltocht langs de Wild Coast waar we werden vergezeld door een straathond die we Smeagol noemen. Tijdens de tocht zien we een grote groep dolfijnen springen in de golven en spotten we de eerste walvissen. We drinken bier, wijn en ervaren de Braai van de Zuid-Afrikanen. In Bulungula zijn we welkom op een groot cultureel feest waar jongens van 18, volwassen mannen worden. Ze hebben enkele weken in de bush rondgebracht om te overleven en bij terugkomst is er een groot feest waar het eigenlijk voornamelijk draait om dronken worden. Een echt stukje traditioneel Afrika wat super was om te mee te maken.

Mam en ik werden omgepraat door papa en Mike om de “Ottertrail” te lopen in Tsitsikamma National Park. Een beroemde, prachtige loodzware 5-daagse tocht langs de kust van de Garden Route. Je trekt zonder gids van hut naar hut en legt in totaal 42 kilometer af. Best te doen zou je zeggen, toch? Echter zijn er talloze verschillende beekjes en watervalletjes die je moet oversteken en rotsen die je moet beklimmen om nog maar niet te praten over de 5 grote brede rivieren die je moet doorkruisen op het laagtij moment (tenzij je wilt zwemmen natuurlijk..). Daarbij kwam ook nog eens kijken dat het water in deze tijd van het jaar STERVENS koud is…. We tillen onze slaapzakken, etenswaren, gasstoof, pannen en talloze andere dingen die we nodig hebben en starten met z’n vieren met 62 kilo verdeeld over onze tassen. Er was veel regen voorspelt en we waren op het ergste voorbereid. Onze Yell; “Tsitsi Tsitsi Tsitsi COME ON” pepten ons telkens weer op. Bij de eerste rivier stond het water vanaf de kant al tot aan onze heup en was de stroming veel te sterk. We waren genoodzaakt een ‘escape’ te nemen, waar we kilometers om moesten lopen. De toon was aardig gezet en de rest van de dagen kregen we het zwaar te verduren maar genoten we ook intens van de natuur en de vergezichten tijdens de tocht. Drie andere rivieren wisten we over te komen maar de laatste, de extreme Blaukrans Rivier was gewoonweg veel te breed om je tas droog naar de overkant te krijgen. Elke avond maakten we een kampvuur, dronken we wijn, kookten we ons eten en kregen hier en daar een bezoekje van de hertjes.

We reizen verder via Plettenberg Bay, naar Oudtshoorn waar we op een struisvogel mogen rijden. In Swellendam worden we weggejaagd door de chagrijnige eigenaar van onze lodge “Get Off My Property!!!” (we deden uiteraard niks..). In Aghulas staan we op het Zuidelijkste puntje van Afrika en spotten in Hermanus aan de kust 4 parende walvissen, op max 20 meter afstand. We drinken wijn in Stellenbosch en verliezen voor de zóveelste keer met koehandel van Mike. Voordat we het wisten reden we alweer Kaapstad in, bezoeken we Kaap de Goede Hoop, spotten we pinguins, maken we in Muizenberg de mooiste surfritten van ons leven en beklimmen we de Tafelberg.

En daar zitten we dan, in Dubai.. Hebben Afrika achter ons gelaten en sluiten samen nog enkele dagen hier af. In 362 dagen hebben we 15 landen bezocht, verdeeld over 3 continenten. Hebben we bijna 50.000 kilometer overland gereisd, wat iets meer dan 1 rondje om de aarde is, en hebben we 4 keer gevlogen. We hebben 116 verschillende hostels en guesthouses gehad en 39 nachten doorgebracht in een trein of bus. Morgen stappen wij nog eenmaal in het vliegtuig en zetten weer voet op Nederlandse bodem. Het is het einde van ons avontuur, maar een begin van een nieuw hoofdstuk. De echte levensvragen hebben we onszelf nog niet serieus gesteld, maar hopen onze weg uiteindelijk wel te vinden. Waar, wanneer en op welke manier dat plaatsvind, geen idee, we weten alleen wel dat we het samen zullen doen..